As far as Halloween has just recently sneaked into the Polish culture, as part of world Westernisation, All Saints Day on 1st November is still a crucial celebration in Poland in this time of the year.
Today most people go to the numerous Polish cemeteries to light a votive candle on their loved one’s graves, put the flowers on and most importantly make a prayer. One can also light a candle up for hose, who passed away and they graves are remote from the place they are living in.
People walk around the cemetery, talk with their acquaintances, very often spending most of their day there.
I personally light a candle by the Unknown Soldier’s graves and other victims of two brutal world wars of the last century.
The 1st November is followed by All Soul’s Day, when one is supposed to reflect on those who have left this world and us behind.
I don’t know whether I like the rather nostalgic tradition of All Saints/Soul’s day, but with no doubt this celebration is rooted so deep inside me that I can't ignore it even after living abroad for numerous years. On the other hand I get distracted by the local images of pumpkins and sculls on a Halloween night. As a Pole what should I celebrate? All Saints Day or Halloween or both? And if both how then?
In conclusion to this I decided to combine those both celebrations with using the death as the common denominator.
Sounds technical, but rest assured, that you won’t read anything more spiritual than that today :)
Death of people we are anyhow emotionally attached hurts a hell but at the same time it’s a natural, inevitable way of the life circle. Halloween somehow relevant celebration to All Saints Day is an opportunity to remember the dead also with a strong emphasis to ghosts.
So how about using these both celebrations not only to remember those who passed away, dress up for scary characters but also to get rid of the dark ghosts from our minds? In other words use those days for thinking what is in us that we don’t need anymore and try to overcome it. It could be a weakness, a negative habit, a little annoying thing that stops us form being happy. Send to the hell the ghosts of a darkness and welcome good new spirits:)
WERSJA POLSKA / POLISH VERSION
Właśnie skończyło się Halloween i nadszedł pierwszy listopada. Jak wiadomo w Polsce te dwa święta mają kompletnie inne znaczenie i absolutnie nie są tak samo istotne.
Może i Halloween nie dawno wkradło się do polskiej kultury jako część westernizowania świata, ale to dzień Wszystkich Świętych ciągle pozostaje najważniejszym polskim świętem w tej części roku.
Większość ludzi odwiedzą dziś liczne cmentarze aby zapalić zniczę na grobach ich bliskich, zostawić kwiaty i co pewnie najistotniejsze zmówić modlitwę.
Ludzie spacerują po cmentarzu, pozdrawiają znajomych, często spędzając tam cały dzień.
Ja osobiście lubię zapalić zniczę na grobach żołnierzy lub ofiar okrutnych wojen zeszłego wieku.
Po pierwszym listopada jest Dzień Zaduszny, w którym to wspominamy tych którzy odeszli.
Do końca nie wiem czy lubię raczej nostalgiczną tradycję dnia Wszystkich Świętych, ale bez wątpienia jest ona we mnie zakorzeniona tak głęboko, iż nie mam ochoty jej ignorować, nawet po wielu latach pobytu za granicą. Z drugiej jednak strony rozpraszam się dyniami i obrazkami trupich czaszek nocy Halloween. Co świętować? Wszystkich Świętych czy Halloween czy oba święta? A jeśli tak, to jak?
Zdecydowałam więc połączyć te dwie uroczystości używając śmierci samą przez się, jako wspólnego mianownika.
Brzmi technicznie, ale zapewniam was, że nie przeczytacie dzisiaj nic bardziej uduchowionego :)
Śmierć ludzi, z którymi jesteśmy jakkolwiek emocjonalnie związani piekielnie boli, nie mniej jednak jest to naturalna, nieunikniona część cyklu życia. Halloween poniekąd odnośnik Wszystkich Świętych jest okazją do pamiętania o zmarłych, również z silnym naciskiem na duchy.
A jakby tak użyć obu tych świąt nie tylko aby pamiętać o zmarłych, przebrać się za straszne postacie zza światów, ale również po to aby wypędzić "duchy" naszej psychiki? Innymi słowy wykorzystać te dwa dni na przemyślenie, co jest w nas takiego, co nam już nie służy i spróbować się tego pozbyć. Może to jakaś słabość, nawyk, jakaś mała denerwująca rzecz, która nie pozwala nam na czucie się szczęśliwym?
Wysłać do piekła duchy ciemności tym samym witając te nowe i dobre!
No comments:
Post a Comment