I saw "The Pianist" for the first time over ten years ago, when it had just been released in world cinemas. I got so emotional afterwards that I couldn't stop crying for an hour or so, analyzing every moment of this production and drawing various conclusions on the ending of the movie.
A couple of days ago I watched "The Pianist" again. I hadn't planned on it. It just happened. This time I didn't cry but remained wistful.
It is not my role is to reveal the course of this film, I can only add, that it's based on a book under the same title by Władysław Szpilman - a Polish Jew, who lost all his family in the Holocaust. I trust, that if you are interested in the film you'll watch it at some point in your life.
The movie doesn't judge, it tells a story of an individual by defining the details of the most cruel situations in one of the most awful times in world history
This film engages, enforces empathy and in the background of an infinitive hopelessness, leaves a spectator with faith in human beings.
To me - a Pole it's a special production I can naturally associate with. To a global viewer undebatebly one of the best pieces on the WW2. Highly recommended by a person, who holds a memory in her heart for those inhuman times.
WERSJA POLSKA / POLISH VERSION
Pierwszy raz obejrzałam "Pianistę" ponad dziesięć lat temu, kiedy właśnie wszedł do światowych kin. Tak mnie owy film wzruszył, że płakałam po nim chyba z godzinę, analizując każdy jego moment i wyciągając wszelakie wnioski z jego końcówki.
Parę dni temu znowu obejrzałam "Pianistę". Nie planowałam tego, jakoś samo się to stało. Tym razem nie płakałam, ale za to pogrążyłam się w zadumie.
Nie uważam, aby moją rolą było tu opowiedzenie akcji tego filmu, mogę tylko nadmienić, że został on nakręcony na podstawie książki Władysława Szpilamana pod tym samym tytułem. Jest to jego autobiografia - Polskiego Żyda, który stracił całą swoją najbliższą rodzinę w Holokauście. Ufam, iż jeśli jesteście zainteresowani tym filmem, obejrzycie go w pewnym momencie waszego życia.
Film nikogo nie ocenia, opowiada historię człowieka poprzez definiowanie szczegółów okrutnych sytuacji w jednym z najbardziej okropnych okresów światowej historii.
Ten film angażuje, wręcz wymusza empatię i w tle beznadziejności pozostawia widza z wiarą w człowieka.
Dla mnie - jako Polki, to wyjątkowa produkcja, z którą mogę się naturalnie utożsamić. Dla światowego widza niewątpliwie jest to jeden z najlepszych filmów o tematyce II Wojny Światowej. Rekomendowany przez osobę, która trzyma w sercu pamięć o tych nieludzkich czasach.
No comments:
Post a Comment